Punki (subkultura)

Punk – w węższym znaczeniu: gatunek muzyczny w obrębie muzyki rockowej (punk rock) lub całokształt muzyki tworzonej przez grupy nawiązujące do ideologii ruchu punk; w szerszym: kontrkultura młodzieżowa czy wręcz kultura alternatywna / ruch kulturowo-społeczno-polityczny, zapoczątkowany w połowie lat 70. XX w., w różnych swoich przejawach istniejący do dziś. Także nazwa, również w złożeniach, stylów w sztuce, literaturze, muzyce, modzie itp. oraz innych przejawów ludzkiej aktywności odwołujących się do pierwotnego znaczenia pojęcia.

Geneza zjawiska
Powszechnie za pierwszy zespół punkowy uznaje się brytyjski Sex Pistols, choć geneza zjawiska jest znacznie wcześniejsza – na przykład, jeszcze przed sformalizowaniem się subkultury i muzyki punk grali Ramones, Television czy Talking Heads, więc na dobrą sprawę to oni winni uchodzić za najstarsze kapele punkowe. Słowo "punk", oznaczające w języku angielskim m.in. coś zgniłego, bezwartościowego, śmiecia, dziwkę, szczeniaka, gówniarza itp., w kontekście muzyki rockowej było używane od początku lat 70. na określenie amatorskich zespołów, przedstawicieli tzw. rocka garażowego z lat 60.Niewątpliwy wpływ na rozwój punka miały również inne czynniki m.in. sytuacja społeczno-polityczna tamtego okresu.

Powstanie punk rocka
Teksty piosenek w równie niespotykany dotychczas prowokacyjny sposób poruszały tematy miłości, seksualności, jak i polityki czy problemów młodych ludzi.
Zespoły punkowe jak i ich fani oskarżani byli o nihilizm, bezmyślność, chuligaństwo – co jest prawdą w jednostkowych przypadkach, generalnie jednak ich muzyka, strój, zachowanie były przejawem humoru, ironicznego podejścia do norm narzucanych przez społeczeństwo i kulturę. Negatywną opinię o punk rocku utwierdzały koncerty: wyzwiska padające ze sceny, rzucanie różnymi przedmiotami, dziwaczny taniec – pogo, stage diving, niszczenie instrumentów przez muzyków i in.; dla postronnego obserwatora przypominały raczej zamieszki.Tak rozumiany punk rock był charakterystyczny dla lat 70., z czasem jednak uległ ewolucji. Powstały style post punk i nowa fala, będące efektem poszukiwań artystycznych zespołów punkowych i twórców zainspirowanych punkiem.

Druga fala punk rocka - hardcore punk
Lata 80. XX wieku przyniosły drugą falę zespołów wywodzących się bezpośrednio z ruchu punk. Przekaz zespołów grających hardcore punk był bardziej pozytywny. Zgadzając się z punkową tezą o bezsensie życia, nie ograniczały się tylko do opisywania beznadziei świata i jego instytucji. Za sprawą zespołów takich jak Rites of Spring i Embrace narodziła się też bardziej melodyjna i zróżnicowana odmiana hardcore, tzw. emo core, która w swej bardziej popowej postaci przeżywa dzisiaj renesans popularności.

Ideologia punka

Generalnie, punk, którego początkowym założeniem był brak jakiejkolwiek ideologii, w miarę upływu czasu przekształcał się w ruch społeczno-polityczny wymierzony przeciwko instytucjom, które, jak uważali członkowie ruchu, ograniczają wolność i niezależność człowieka: rząd i jego aparat przymusu - policja i wojsko, zorganizowana religia, środki masowego przekazu, wielkie korporacje itp. Punktem wyjścia ideologii punków była krytyka otaczającej rzeczywistości. Negowali oni cały system społeczny, począwszy od rodziny, która była miejscem kultywowania pewnych trwałych wartości, do dużych instytucji życia politycznego i gospodarczego ora z reguł nimi rządzących.

Wygląd
Stylistyka punk wykroczyła znacznie poza ramy muzyczne, przejawiając się na w modzie i codziennym zachowania. Punków charakteryzuje teatralny wręcz styl ubierania, efekt ten osiągano przez przerabianie gotowych ubrań: prucie, farbowanie, ozdabianie metalowymi ozdobami - łańcuchami, ćwieki, naszywki, wypisywanie haseł w stylu: No future, No hope, itp. często spotykane były również skórzane stroje. Jako biżuteria służyły często żyletki lub agrafki (które stały się wręcz symbolem ruchu). Swą odmienność punki starali się wyrazić przesadnym makijażem i specyficznymi fryzurami - niedbale obciętymi, nastroszonymi, wielobarwnie ufarbowanymi, niekiedy uformowanymi w tzw. irokezy (krótko obcięte lub całkowicie ogolone włosy z pozostawionym na środku pasem dłuższych włosów).

Źródło: http://pl.wikipedia.org