Metal - muzyka (ucieczka od problemów)

Muzyka pomaga nam przetrwać pewne dobre lub złe momenty, zapomnieć o rzeczywistości i wejść w całkiem inny świat. Zdecydowana większość ludzi uważa, że nie potrafi żyć bez muzyki. Tylko "dlaczego?". Na to pytanie jest bardzo trudno odpowiedzieć. Każdy ma swoje indywidualne zdanie, inne poglądy, całkiem inaczej rozumie świat, trochę inaczej odczuwa i wyraża smutek, czy radość. Z pewnością wszyscy ludzie (przypuszczalnie) chociaż raz mieli w swoim życiu moment, kiedy zadali sobie pytanie - "po co ja żyję?". Nie ma definicji na to, czym jest dla człowieka muzyka i z jakiego powodu jej słucha.

Fani metalu (i mrocznych klimatów) mają zazwyczaj pewne problemy osobiste, miłosne, w pracy, w szkole, albo po prostu doświadczyli wiele zła w przeszłości. Głównie jest tak, że początkujący metalowcy nie są zafascynowani muzyką, tylko chcą oszukać siebie i swoje otoczenie, że mogą być złymi ludźmi; udawać, że są źli, bo inni ich skrzywdzili. W ten sposób wyrażają swój gniew, poprzez "szpanowanie" nowym, zadziwiającym i jednocześnie budzącym podziw stylem. Ubierają się na czarno, zapuszczają włosy, stają się poważni, chwalą się tym, jakiej słuchają muzyki. Prawdziwy metalowiec nie robi niczego na pokaz. Jeśli chce, ubiera się w ciemne kolory nie oczekując, że ktoś będzie zwracał na niego uwagę.

Ludzie bardzo często boją się mówić o swoich problemach i lękach. Nie wiedzą jednak, że bardzo sobie tym szkodzą. Jedna rozmowa z zaufaną osobą z pewnością jest lepszym rozwiązaniem, niż tłumienie w sobie bólu, smutku i gniewu. Można także udać się do psychologa lub pedagoga. Nie należy myśleć stereotypowo. Ci specjaliści nie są dla ludzi umysłowo chorych, tylko dla takich, którzy nie potrafią sobie z czymś poradzić. Tak więc warto pójść na taką rozmowę dla własnego dobra. Nie na tym polega życie, aby uciekać od problemów i chować się w kąt. Chodzi o to, żeby stawić się światu i wyrazić własne zdanie. Nie można bać się rozmów - one wbrew pozorom pomagają.
Najgorszy jest stan, gdy człowiek poważnie myśli o samobójstwie, samookaleczaniu itp. Nikt nie chce tragedii. Młodzież  przeważnie myśli, że świat jest zły, nie ma dla nich miejsca, życie jest bez sensu, ale nie zważają na to, że rodzina, bliscy i przyjaciele ich potrzebują. Tacy ludzie nie biorą pod uwagę tego, że to tylko stan przejściowy i po pewnym czasie wszystko wróci do normy. ZADAWANIE SOBIE BÓLU FIZYCZNEGO NIE JEST ROZWIĄZANIEM ! ! ! Temat zszedł trochę na Emo, ale jesteśmy tylko ludźmi i nikt nie wie, komu i co może przyjść do głowy.

Metal jest muzyką dosyć brutalną, lecz nie do końca. Osoby spod znaku Ryb, są wrażliwe i dobroduszne. Bardzo łatwo je zranić. Uwielbiają poezję i sztukę. Żyją w harmonii, we własnym poukładanym świecie. Są także marzycielami. Idealny jest dla nich symphonic metal (metal symfoniczny), nawiązujący do świata fantasy. (Nie jest powiedziane, że każdy spod znaku Ryb jest taką osobą, ani, że tylko tacy ludzie słuchają tego podgatunku muzyki, chodzi o przypuszczalną większość). Bardzo trudno dotrzeć do takiego człowieka. Ma on własne przekonania, poglądy oraz przemyślenia. Po pewnych przykrych doświadczeniach staje się nieufny i zamyka się w sobie. To niewątpliwie utrudnia jego życie.
Jednak odwrotnie jest w przypadku pseudo fanów ciężkiego metalu, typu Heavy Metal,Black Metal, Death Metal itp. Oni właśnie chcą "zagłuszyć" swój ból wewnętrzny ciężkim brzmieniem. To wcale nie pomaga. Często przechodzą na "złą stronę", wielbią szatana. Dla nich liczy się to, żeby być w centrum uwagi i pokazać wszystkim wokół, że nikt im nie "podskoczy", budzą lęk, stają się agresywni.
Jak już było wcześniej wspomniane - prawdziwy metal nie oczekuje sensacji - jest po prostu sobą i robi to, co mu się rzeczywiście podoba.
Właśnie na tym powinno polegać życie - każdy robi to na co ma ochotę, nie udaje osoby, którą nie jest. My, jako społeczeństwo powinniśmy pomagać ludziom, zwracać uwagę na nagłą zmianę w zachowaniu bliskich. Przede wszystkim powinniśmy reagować na każdy możliwy sposób. Może akurat uratujemy czyjeś życie, powstrzymamy kogoś od popełnienia ogromnego błędu, który może mieć poważne skutki.